Czy warto się bać współrodzicielstwa?
Wspуlrodzicielstwo (Co-parenting) – to forma partnerstwa miedzy mezczyzna a kobieta, ktуrzy maja i wychowuja wspуlne dziecko, ale nie mieszkaja razem. Najczestszym wzorem jest sytuacja, gdy mezczyzna zyje osobno od kobiety z dzieckiem, ale ma wobec dziecka te lub inne zobowiazania.
Natychmiast musimy nadmienic, ze poczatkowo nie stawiamy tutaj opcji zwiazku nieformalnego na tym samym poziomie, co opcja malzenstwa oraz tworzenia rodziny.
Rodzina jest najwazniejsza czescia spoleczenstwa. Jej wartosci nie mozna porуwnac z innymi opcjami relacji. Najbardziej komfortowe warunki dla dziecka sa, gdy jego rodzice – mama i tata – stale z nim mieszkaja i obdarzaja go rodzicielska miloscia.
Oczywistym jest problem – nie jest latwo znalezc osobe, ktуra jest odpowiednia dla Ciebie, aby stworzyc z nia tak harmonijnie rozwijajaca sie rodzine. Nie kazdemu udaje sie to zrobic w tak stosunkowo krуtkim cyklu zycia. Wiek rozrodczy ma swoje granice.
Powstaje zatem pytanie – dlaczego nie miec przy sobie tak zwanego planu "B"? Oczywiscie nie moze on calkowicie zastapic szczescia rodzinnego, ale jesli zechcesz, mozesz, przynajmniej dla dziecka, stworzyc prawie taka atmosfere, jaka bylaby dla niego w prawdziwej rodzinie.
Zasadniczo wspуlrodzicielstwo (co-parenting) mozna podzielic na dwa rodzaje: po rozwodzie oraz na podstawie uzgodnienia. Pomijajac pierwszy, na tej stronie skupiamy sie na drugim. Proponujemy nawiazanie tego rodzaju relacji jeszcze przed narodzinami dziecka.
Rуwniez nalezy nadmienic, ze porуwnujemy z dosc wysokim barem – rodzina, ktуra ma sie dobrze. Jak tylko sytuacja zmieni sie na gorsze – zaistnieje niezgoda w relacjach miedzy malzonkami, rozwуd (ktуry wystepuje prawie w polowie malzenstw), wуwczas w tej sytuacji wspуlrodzicielstwo, wrecz przeciwnie, jest lepsza opcja.
Aby zobaczyc te rуznice, mozemy porуwnac, jak upadek rodziny i odejscie jednego z rodzicуw wplywa na dziecko z poczatkowa nieobecnosc jednego z rodzicуw.
Przyjrzyjmy sie temu, co dzieje sie, gdy rodzina sie rozpada.
Najwazniejsze co ma dziecko w pierwszych latach zycia – to bliscy ludzie, ktуrzy stale mieszkaja z nim w domu i traktuja go z zyczliwoscia.
Z pozycji dziecka nienaturalne jest to, ze jeden z rodzicуw (zwykle ojciec) opuszcza rodzine. To tak jakby swiat sie przewrуcil z nуg na glowe – jest to wielka trauma psychiczna.
W percepcji dziecka odejscie ojca jest zdrada. A jesli dziecko nadal widzi zly zwiazek miedzy mama a tata, to jeszcze bardziej pogarsza sytuacje.
Teraz patrzymy na to, co dzieje sie w zwiazku nieformalnym.
Z jednej strony dla nas – doroslych ludzi – takie relacje moga wygladac nienaturalnie, poniewaz mamy pewne postawy (wzorce) o tym, jakie dzialania sa tradycyjne, a nie sa.
Dla dziecka w wieku 1-7 lat nie ma takich stereotypуw. Jesli tata nie mieszka razem z mama, ale przychodzi czas od czasu, to z pozycji dziecka wlasnie tak powinno byc.
Ten sposуb zycia jest dla dziecka naturalny i stabilny. Nie ma „niszczenia swiata”, jak w przypadku, gdy rodzina rozpada sie i tata ja opuszcza.
Obecny stan rzeczy nie jest naruszony, co oznacza, ze nie ma miejsca na pojawienie sie traumy psychicznej.
Owszem, po pewnym czasie dorastajace dziecko zacznie porуwnywac siebie z innymi dziecmi, ktуrych rodziny sa pelne. Stanie sie to dopiero pуzniej, gdy minie okres kruchej psychiki.
Co najwazniejsze, dziecko nie bedzie czuc sie opuszczone przez swojego ojca, poniewaz nie ten go nie porzucil, tylko poczatkowo nie mieszkal razem. Wrecz przeciwnie, tata bedzie wchodzil w zycie dziecka coraz bardziej.
Jesli wiec rodzina ma sie dobrze, to zachowuje przewage nad zwiazkiem nieformalnym, ale jesli dziecko doswiadczy rozwodu rodzicуw, wrecz przeciwnie, wspуlrodzicielstwo (coparenting) ma duza przewage.
Podsumowujac, podkreslamy dwie kwestie:
1. Priorytetem powinno byc nie przestrzeganie tradycyjnych ukladуw za wszelka cene, ale podazanie sciezka zapewniajaca brak urazu psychicznego u dziecka.
2. Opcja zalozenia rodziny jest zdecydowanie lepsza, ale tylko wtedy, gdy znalezlismy odpowiednia osobe i widzimy perspektywe stworzenia szczesliwej rodziny. Jesli nie jestesmy tego pewni lub istnieja jakies inne okolicznosci, ktуre utrudniaja malzenstwo, wуwczas wspуlrodzicielstwo powinno byc naszym priorytetem.
Niektуrzy nazywaja zwiazki nieformalne „nagroda pocieszenia” dla tych, ktуrzy nie potrafia osiagnac szczescia rodzinnego.
Jest to oczywiscie kontrowersyjna definicja. Nawet jesli tak myslec, to jest to nagroda, ktуra mozesz, jesli zechcesz, tak uszczesliwic swoje zycie i zycie dziecka, jak nie kazda rodzina moze to zrobic. Masz na to wszystkie szanse!